Perangai Pelik bab 31: Pening

Kalau aku perhatikan betul-betul, ada satu benda yang aku tak berapa nak paham pasal Petisuara Kasut besepah dalam rak,bawah katil, dalam kereta, hatta dalam peti ais pun…ok aku paham. Beg tangan tak cukup satu nak dua, tiga, empat dan kalau boleh sambil jalan heret 5-6 beg sekali…itu pun aku paham. Satu benda aku tak boleh nak paham…

(Message)

H : Yana, kerja u dah settle ke camne ?

P : i tak boleh nak buat kerja sangat wan…pening kepala sangat

H : pi la makan panadol..awat tiba-tiba boleh pening ?

P : tak tau…nak datang bulan kot

H : ok…simpati

(Dalam kereta )

H : Yana, budak-budak ni nak makan mekdi..amacam ?

P : tak tau….

H : ape yang tak tau ? u nak makan ape ?

P : tak tau !!tak boleh nak pikir…pening kepale

H : pulak….tadi orait ja

P : tak tau lah…makan lambat sape suruh !

(Dalam pasaraya)

H : Yana..lepas ni nak pi mana ?

P : tak tau…

H : ok kita pi muzium jom?

P : tak boleh nak pikir…pening pale

H : perghh…tadi kemain panjat sana panjat sini..elok ja

P : tak tau lah! ekon kedai ni kuat sangat..pening la !

(Lunch)

H : Lepas ni nak balik lab ke nak balik bilik terus ?

P : tak tau…pening pale

H : amende lu ni…memanjang pening

P : panas kan..pening lah !

H : ok nanti i beli akuarium..u boleh berenang-renang dalam tu..sejuk sikit

P : Fine!

Itu belum kena hujan atas kepala, itu belum kerja banyak tak larat nak fikir, itu belum pening sebab contact-lense dah sampai tarikh luput dan itu belum sebab pening sebab memang pening.

Macam mana sekarang ni..macam mana ?